Mijn eerste schooldag als student verpleegkunde, dertien jaar geleden: vooraan in de aula geeft een gepassioneerde, ervaren verpleegkundige ons informatie over het lessenpakket, de stages en ook het verloop van de examens. Ze besluit haar uitleg met een vurig betoog: “En knoop dit goed in jullie oren: jullie zijn geen verpleegsters, jullie zijn verpleegkundigen.”

Vijfentwintig lentes maar ook winters, zit voor mij, wenend. Ze komt op gesprek, net zoals haar mama dat vroeger deed. Ik reik de zakdoeken aan.

Dit boek is geschreven om patiënten met migraine een houvast te bieden bij deze miskende en onderschatte aandoening. De auteurs willen ook de omgeving van deze patiënten, werkgevers en beleidsmakers hiervoor meer begrip vragen. De auteurs zijn drie neurologen, allen opgeleid aan de KU Leuven. Ze worden dagelijks geconfronteerd met patiënten met migraine en zien de impact hiervan.

Ook dit is het innerlijke leven van dokters: “Zelden komt het ons voor dat het voor een dokter een verschrikking kan zijn wanneer hij iemand pijn doet. We maken ons ook geen zorgen of de dokter wel gelukkig is met zijn werk. En tijdens het klinisch onderzoek voeden we niet de gedachte dat artsen zich kunnen aangetrokken voelen tot sommige patiënten.”

De laatste decennia is de patiëntenpopulatie van de huisarts steeds diverser geworden, wat verschillende uitdagingen maar ook kansen met zich meebrengt. Interculturele verschillen maken het mogelijk om leerrijk en blikverruimend te zijn, maar leiden al te vaak tot bias, misverstanden en daardoor tot minder kwalitatieve zorg.

Slaapstoornissen zijn erg prevalent in onze samenleving en verdienen de nodige aandacht omwille van de belangrijke impact op de gezondheid, levenskwaliteit en welzijn. In dit boek lees je over de beproefde aanpak van dr. Inge Declercq om de negatieve spiraal van slapeloosheid te doorbreken.

In ‘Zwijgen is geen optie’ interviewen Tom Mahy en Anthony Bosschem inspirerende mensen die iets te zeggen hebben over de grote maatschappelijke thema’s van deze tijd, maar altijd vanuit een genuanceerdheid, luisterbereidheid en positieve veranderingsgezindheid.

De podcast ‘3 dagen’ vertelt het verhaal van Elvire die om euthanasie heeft gevraagd. Haar artsen stemmen toe, op voorwaarde dat ze haar kinderen op de hoogte brengt. Zij wil géén contact meer met haar kinderen; de tussenoplossing is dat ze hen een brief moet schrijven. Elvire is analfabeet.

In ‘Patiënt Pedro’ zoekt mediafiguur Pedro Elias de confrontatie op met zijn hypochondrie. Zijn introductiezin liegt er niet om: “Het eerste wat ik doe wanneer ik ‘s ochtends wakker word, is voelen of mijn hart nog klopt.” Bijgestaan door zijn vrouw en zijn huisarts zoekt Pedro verschillende medische specialisaties op om zijn hypochondrie te ‘genezen’.

Al dertig jaar heb ik een vaste huisarts. Onze huisarts en dierenarts zijn de twee personen die ik en mijn vrouw al jaren trouw zijn. Een andere arts raadplegen voelt aan als ontrouw. Op het moment dat die een diagnose stelt, ervaren we een vorm van twijfel, ongeloof. Alles draait om vertrouwen natuurlijk en dat is ontstaan door de jarenlange band die we hebben opgebouwd.