Stel: op het moment dat je een consult meent af te ronden, komt de patiënt nog met het volgende verzoek: “U moet mij een slaappil voorschrijven want goed slapen lukt me al lang niet meer.” Dan heb je drie mogelijkheden. Je schrijft die pil zonder meer voor, ofwel leg je uit wat het risico is van slaapmedicatie en probeert al enkele principes van de slaaphygiëne mee te geven. Of je probeert een afspraak te regelen om dit probleem een volgende keer verder uit te diepen.

Ben je als huisarts nauw betrokken bij een patiënt met borst-, darm-, prostaat-, longkanker of melanoom? Of ben je geïnteresseerd in de huidige en te verwachten stand van zaken in de oncologie in België en Nederland? Dan is dit beknopt boek over oncologie voor jou interessant.

Mindfulness is in. Misschien ken je het niet van dichtbij en associeer je het met zweverigheid of esoterie. Misschien ging je er zelf al mee aan de slag en weet je beter: mindfulness plaatst je net met beide voeten op de grond en in de werkelijkheid. En in je dagelijkse klinische praktijk, zoals Ronald Epstein het uiteenzet in het boek ‘Attending’.

Cervixkanker is de derde meest voorkomende kanker bij vrouwen wereldwijd. Controle hiervan gebeurt vooral op basis van vaccins, screening en verwijdering van premaligne en cervicale laesies.

Tijdens mijn tweede week als nieuwe arts op de praktijk krijg ik een telefoontje van een vriendelijke dame. Het is nog erg rustig op de praktijk, dus ik heb alle tijd om haar te woord te staan, wat ook wel nodig blijkt te zijn. Ze vraagt of ze de dokter mag spreken. Als ik haar vertel dat ze daarmee spreekt – we nemen immers nog zelf de telefoon op – antwoordt ze dat ze dat heel bijzonder en prettig vindt.

Hoe is het om chronisch ziek te zijn en met steeds meer beperkingen te leven? Om tot aanvaarding te komen is gekaderde informatie van de huisarts of specialist van groot belang.

Om klinisch-wetenschappelijk bewijs te kunnen vertalen naar de praktijk is het essentieel om verandering in professioneel gedrag te begrijpen, inclusief de barrières en faciliterende factoren. Interventies die in een klinische onderzoeksetting het meest doeltreffend zijn, zijn echter niet noodzakelijk de interventies die huisartsen het liefst willen leren, het makkelijkst vinden om toe te passen of prioritair te implementeren, of die het meest geschikt zijn voor hun praktijk.

De farmaceutische sector is in het westen een belangrijke partner in verschillende navormingsinitiatieven voor huisartsen. Dit kan aanleiding geven tot vertekening van de keuze van de onderwerpen of de aangeboden informatie. De meeste navormingsstrategieën (bv. symposia) hebben gemengde effecten. Onafhankelijke artsenbezoeken daarentegen zijn doeltreffend om de kwaliteit van het voorschrijfgedrag in de huisartsenpraktijk te verbeteren.

De nieuwe Europese regelgeving over de bescherming van persoonsgegevens kreeg de benaming ‘General Data Protection Regulation’ of ‘GDPR’ mee, in het Nederlands ‘Algemene Verordening Gegevensbescherming’ of ‘AVG’. Doel is een kader te bieden voor het omgaan met persoonsgegevens van burgers binnen de Europese Unie (EU). Deze nieuwe regelgeving heeft ook impact op de bescherming van gegevens in de huisartsenpraktijk.

‘De nieuwe Europese regelgeving over General Data Protection Regulation (GDPR) is gene kattenpis’, hoor ik veel huisartsen zeggen, taalpurist en voormalig VRT-nieuwsanker Jan Becaus parafraserend.