Scabiës, in de volksmond beter gekend als schurft, is een besmettelijke huidaandoening die wordt veroorzaakt door de scabiësmijt. Scabiës is endemisch in Afrika, Zuid-Amerika, Australië en Zuidoost-Azië. Maar ook in België komt scabiës voor, vooral bij personen die in rusthuizen of andere instellingen verblijven en bij mensen die (noodgedwongen) in dicht behuisde en minder hygiënische omstandigheden wonen.

Het optimaliseren van de vruchtbaarheid is in onze huidige maatschappij van groot belang omdat vrouwen hun zwangerschap steeds vaker uitstellen. Men ‘neemt’ een kind wanneer het uitkomt in het leven. Door de afnemende vruchtbaarheid van de vrouw met de leeftijd verhoogt de tijd tot een spontane zwangerschap en neemt de vraag naar kunstmatige reproductieve therapie toe.

Tijdens een consult kunnen huisartsen een plots opkomend alarmerend gevoel van alertheid ervaren ‘dat-er-iets-niet-klopt’ en dat actie noodzakelijk is. Dit buikgevoel is een vorm van niet-analytisch denken vanuit intuïtie, waarbij kennis en ervaring de basis vormen. Het gaat om een automatisch proces, onbedoeld, onbewust, oncontroleerbaar, efficiënt en snel.

Een groot aantal patiënten die ernstige symptomen of complicaties vertonen bij COVID-19, hebben overgewicht of lijden aan obesitas. Deze aandoening blijkt een belangrijke risicofactor te zijn voor ernstige complicaties en verhoogde mortaliteit bij COVID-19-patiënten.

Naarmate de zorgnood of kwetsbaarheid bij mensen groter is, blijkt de impact van het virus op hun gezondheid toe te nemen en dit door de afwezigheid van gepaste toegankelijke zorg. Een populatiegerichte aanpak is nodig is om deze toenemende (geestelijke) gezondheidsongelijkheid in te dijken.

De wijze van organisatie, vergoeding en evaluatie van eerstelijnsteams kan bijdragen aan de vermindering van de sociaaleconomische ongelijkheid in een patiënten­populatie. Pay for performance beïnvloedt de prestaties van de zorgteams, mildert mogelijk de ongelijkheid, maar heeft geen impact op de oorzaken van gezondheidsongelijkheid.

Op basis van deze studie kan geen uitspraak gedaan worden over het nut van een medicamenteuze behandeling bij asymptomatische carotisstenose versus heelkundige interventie. In het geval van een asymptomatische carotisstenose dient elke casus dus best overlegd te worden met de specialist. Zo kan samen met de patiënt de afweging gemaakt worden tussen de graad van de stenose en de mogelijke risico’s van de ingreep om deze te behandelen.

De website van de Zelfmoordlijn (­zelfmoord1813.be) biedt heel wat informatie en tools over de verschillende facetten van suïcidaliteit en ook Domus Medica heeft hier een themadossier over.

Ik rij naar een klein rijhuis in een wijk vol arbeiderswoningen. De deur staat wagenwijd open: een walm van wierrook en wiet slaat in mijn gezicht. Een jongeman komt net de trap afgestrompeld, met holle ogen kijkt hij me aan: “Ah de dokter, kom maar binnen. Mijn moeder is boven, er is iets niet goed met haar.”

Ouders als chronische patiënt, opa’s jong gegaan en een leeftijdsgenoot begraven: dat doet iets met een mens, denk ik dan. Zo ook met Alex; hij is nogal van het angstige type en komt vaak op consultatie met veel verwachtingen over de ‘maakbare’ geneeskunst.