Huisartsen zorgen voor de gezondheid van een brede populatie aan patiënten, inclusief de meest kwetsbaren onder ons. Personen met een verstandelijke beperking vormen hierin een gevarieerde, uitdagende maar eerder kleine groep. Deze groep verdient specifieke aandacht in de huisartsenpraktijk, omdat hun gezondheidsbehoeften aanzienlijk verschillen van de algemene bevolking.

De begeleiding van patiënten met diabetes type 2 vereist een proactieve aanpak. De noodzaak aan planning, educatie en empowerment leidt tot een complexer management dan het geval is voor acute aandoeningen. Het Chronic Care Model (CCM) reikt de bouwstenen aan om dit vorm te geven om zo de kwaliteit van zorg te verbeteren.

De meeste vrouwen verwerken op een spontane manier een abortus. Maar sommige patiënten kunnen in de knoop geraken met hun gevoelens. Hoe kunnen huisartsen begeleiden en ruimte maken voor ‘verborgen rouw’?

Zorg bieden voor patiënten die niet meer kunnen genezen, is één van de kerntaken van de huisartsenzorg. Vaak doen huisartsen dit als vanzelfsprekend, ingeweven in de dagelijkse zorg voor hun patiënten. Palliatieve zorg kent verschillende vormen, van eenvoudige bijstand en begeleiding tot gespecialiseerde ondersteuning naar het levenseinde.

Het aantal patiënten met chronisch longlijden (astma en COPD) blijft toenemen. Waar in 2007 zo’n één miljoen Belgen medicatie namen voor deze aandoeningen, noteert het Riziv er tien jaar later al bijna anderhalf miljoen.

Traditioneel is een huisarts opgeleid vanuit een ziekte- of probleemgerichte aanpak, waarbij patiënten zich presenteren met een specifieke klacht en de arts vervolgens de oorzaak opspoort en de bijbehorende therapie bepaalt. Bij multifactoriële pathologieën, functionele stoornissen en psychische klachten kan een probleemgerichte aanpak ontoereikend zijn.

Het chronisch vermoeidheidssyndroom (CVS), ook wel myalgische encefalomyelitis (ME) genoemd, is een complex ziektebeeld dat zowel voor de zorgverlener als de patiënt een grote uitdaging vormt. Patiënten met ME/CVS lijden aan extreme uitputting, niet-herstellende slaap en problemen met geheugen en concentratie.

Eline werkt in een industriële wasserij, een kleine KMO. Ze is momenteel zeven weken in ziekteverlof na een schouderoperatie links. De chirurg schatte vooraf de revalidatieduur in op twaalf weken, maar meldt in haar recentste verslag dat de ingreep minder invasief was dan gepland.

Sinds januari 2022 ondersteunt de Terug Naar Werk-coördinator, actief binnen de ziekenfondsen, langdurig zieken naar werkhervatting in hun vroegere functie of in een nieuwe setting aansluitend bij hun capaciteiten en behoeftes.

Het verhaal van Fatma beschrijft de belangrijke beslissingsmomenten tijdens een palliatief proces en illustreert het waardekader van de palliatieve zorg voor de patiënt, diens omgeving en de zorgverstrekkers.