Tutorship is de ‘beaujolais’, het begin. Intervisie met de focus op de hulpverlener is al wat ‘bourgogne’, maar uiteindelijk gaat het over dezelfde innerlijke ontwikkeling en de noodzakelijke positieverandering van arts naar persoon.

Dit kort onderzoeksverslag beschrijft een pilootproject van tutorship in groep, tijdens het stagejaar aan de Universiteit Antwerpen. Welke thema’s brengen studenten naar voor? Wat is juist de rol van de tutor en wat kan tutorship in groep voor stagejaarstudenten betekenen?

Tutorgesprekken in het medisch curriculum faciliteren het transformatieproces van student naar patiëntgerichte professional. Het gaat hier om de nulde lijn van psychisch welzijn van de studenten, die kwetsbaar maar gezond met zichzelf en met elkaar kunnen omgaan. De tutorgesprekken in de huisartsenopleiding worden nu gevoerd tussen vier pupils en een tutor. Deze nieuwe format geeft een andere dynamiek in de peergroepjes dan in een gesprek van één op één, met andere mogelijkheden.

Continue diepe sedatie tot aan het overlijden in de thuissituatie wordt in België meestal toegepast bij patiënten die ondraaglijk lijden. Huisartsen consulteren niet alle wilsbekwame patiënten, maar wel bijna altijd de familie van de patiënt. Andere artsen worden zelden betrokken in de besluitvorming omtrent continue diepe sedatie.

Stress, surmenage en burn-out zijn voorbeelden van veelvoorkomende maar weinig bestudeerde psychische problemen in de eerste lijn. In de literatuur zijn deze begrippen slecht omschreven en blijkt een standaardaanpak voor huisartsen niet voorhanden. Aan de hand van een casus wordt in dit eerste deel bij deze begrippen stilgestaan.

Hoe goed is het om oud te worden, of nog beter: oud en versleten, tot op de draad. Wat doen we, als we onze bevolking langer laten vergrijzen? Een pint pakken, samen, op het einde, of toch doen alsof?

De samenwerking rond de ADHD-flyer vormt een relevant voorbeeld van de meer holistische aanpak door huisarts en psychiater.

Op dit moment bestaan in ons land geen eenduidige richtlijnen over hoe de opvolging van medicatiegebruik bij patiënten met ADHD het beste wordt aangepakt. Deze bevraging bij huisartsen en kinderpsychiaters belicht enkele verschillen in aanpak.

Geregeld verschijnen berichten over een toename van psychiatrische diagnoses bij kinderen en jongeren. Zijn de prevalentiecijfers echt gestegen? En wat is dan de oorzaak?

Dit ongewone en eigenzinnige onderzoek zal u zeker uitdagen. Kan de bredere narratieve literatuur verder helpen, daar waar de gangbare verklaringsmodellen stoppen?