Wat is het percentage vrouwen dat op schema zit in de baarmoederhalskankerscreening en tijdig een uitstrijkje laat nemen? Het motiveren van nooit gescreende vrouwen blijft hierbij een uitdaging.

Er kon geen stijging aangetoond worden in de suïcidecijfers de eerste maanden na de COVID-19-periode. Het viel echter op dat het moeilijk was om wereldwijde data met elkaar te vergelijken. Desondanks blijft het raadzaam om als huisarts waakzaam te blijven voor deze problematiek.

Een mogelijke definitie van longcovidsymptomen zijn ademhalingsmoeilijkheden, pijn op de borst, irritatie van de keel, pijn/moeilijkheden bij het ademen, spierpijnen, anosmie, ageusie, afwisselend warmte/koude, tintelingen in de ledematen, algemene vermoeidheid en een zwaar gevoel in armen en/of benen. Vrouwen bleken langer last te hebben van deze symptomen dan mannen.

Het regelmatig uitvoeren van hoge fysieke activiteit (150 minuten per week) of matige fysieke activiteit (60-150 minuten per week) lijkt niet-gevaccineerde covidpatiënten te beschermen tegen ziekenhuisopname, opname intensieve zorgen of sterfte.

Patiënten met een immuunstoornis, en vooral patiënten met een orgaantransplantatie, reageren minder goed op vaccinatie tegen COVID-19. Dat blijkt uit een recente meta-analyse van onderzoekers uit Singapore. Het is aangewezen om de vaccinatie van patiënten onder immuuntherapie nauwkeurig in te plannen op een moment dat het immuunsysteem hiervoor maximaal klaarstaat.

In de huidige maatschappij zijn huisartsen, die in lang vervlogen tijden zeer gerespecteerd werden, gepenaliseerd tot het uiterst bekwaam uitschrijven van (ziekte)attesten. De COVID-pandemie deed er nog een schepje bovenop, want er werd ons opgelegd alle attesten voor ziekte en quarantaine uit te schrijven. 

In maart 2020 zorgde de start van de COVID-19-pandemie voor nooit eerder geziene logistieke en klinische uitdagingen. In België reageerde de huisartsgeneeskunde snel en ze reorganiseerde de eerstelijnszorg, ook tijdens de weekends.

Personen die een COVID-19-infectie hebben doorgemaakt, vertonen een persisterend cognitief deficit. Vooral de groep die beademd moest worden, ondervindt langdurig cognitieve problemen.

Deze observationele ‘real life studie’ toont duidelijk het beschermend effect aan van de vaccins van AstraZeneca en Pfizer tegen infecties met de deltavariant van SARS-CoV-2. Dit onderzoek geeft echter geen antwoord op de duur van deze bescherming na de laatste inenting.

Staalafname en uitvoering van zelftesten voor SARS-CoV-2 zijn nauwkeurig én betrouwbaar om personen te identificeren die geen besmettelijke hoeveelheid virus in zich dragen. Enkel bij een oncontroleerbare groei van de epidemie (prevalentie >20%) is het aantal fout-negatieve testen te hoog.

Naarmate de zorgnood of kwetsbaarheid bij mensen groter is, blijkt de impact van het virus op hun gezondheid toe te nemen en dit door de afwezigheid van gepaste toegankelijke zorg. Een populatiegerichte aanpak is nodig is om deze toenemende (geestelijke) gezondheidsongelijkheid in te dijken.

Ook na een milde COVID-19-infectie zijn er vaak langdurige symptomen die een negatieve impact kunnen hebben op het sociaal leven, werk en huishouden van de patiënten. De meest voorkomende persisterende symptomen na acht maanden zijn anosmie, vermoeidheid, ageusie en ­dyspneu.

Het lijkt aangewezen om indien mogelijk heelkundige ingrepen uit te stellen bij COVID-patiënten tot 7 weken na de infectie tenzij de ernst van de medische situatie een dringende ingreep rechtvaardigt.

Door de wereldwijde COVID-19-pandemie kwam de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) vorig jaar vaak in het nieuws. Regionaal directeur voor Europa is sinds
1 februari 2020 de Vlaming Hans Kluge, huisarts van opleiding, maar intussen al decennialang internationaal actief.

De COVID-19-epidemie leidt tot een algemene daling van het mentale welzijn van de bevolking, vooral bij vrouwen, jongeren en chronisch zieken. Het weren van fake nieuws en bevorderen van sociale steun kunnen een positieve invloed hebben om angst en stressgevoelens te minderen. Toegankelijke psychologische hulpverlening voor de meest kwetsbare groepen is hierbij essentieel.

De vroegtijdige en intensieve respons op de COVID-19-epidemie door de Nieuw-Zeelandse overheid heeft een grote ziektelast door het virus voorkomen. Dit in contrast
met vergelijkbare westerse landen die laattijdiger op een nationale lockdown zijn overgegaan.

U hebt een historisch nummer van Huisarts Nu in handen: het eerste van de 50ste jaargang. Ook historisch is de tijd waarin we momenteel (moeten) leven.

Leeftijd en diabetes mellitus type 2 blijken significante voorspellers voor opname op intensieve zorgen én overlijden van patiënten met COVID-19. Bij vermoeden van COVID-19 zijn huisartsen goed geplaatst om met hen vroegtijdige zorgplanning te bespreken, zoals al dan niet kunstmatig beademen of een opname op intensieve zorgen. Hoe dan ook zijn de therapeutische opties op de reguliere verpleegafdelingen beperkt tot zuurstoftoediening en antibiotica.

In deze bevraging vinden artsen én patiënten chronische zorg, preventieplanning en kleine vragen het meest geschikt voor teleconsultatie. Opvallend: artsen zien ook acute niet-infectieuze pathologie mogelijk om telefonisch af te handelen.

Contact met de natuur zorgt voor stressreductie, minder depressie en frustratie, beter algemeen welzijn en meer positieve energie. Welke handvaten helpen deze kennis te implementeren in de praktijk?