Deze monografie van het Centrum voor Bevolkings- en Gezinsstudieën is het resultaat van een project, gestart in 1983 door de Vlaamse gemeenschapsminister voor Gezin en Welzijnszorg. Het project behelsde Programmering en instrumentarium voor een bejaardenbeleid en heeft geresulteerd in het Decreet houdende regeling van de erkenning en subsidiëring van voorzieningen voor bejaarden van 5 maart 1985.

In een enkelblinde, cross-over studie werden 26 patiënten (gemiddelde leeftijd 76 jaar) met een systolische bloeddruk van 170-220 mm Hg en/of een diastolische druk van 95-110 mm volgens het toeval in twee groepen verdeeld.

Depressieve syndromen kunnen zich bij bejaarde patiënten op particuliere, atypische wijzen presenteren. Dat kan problemen opleveren bij het herkennen ervan. Pasklare schema 's voor de diagnostiek van depressies op hogere leeftijd zijn er natuurlijk met, maar met enige duiding kan toch enige klaarheid gebracht worden in de eigenheid ervan.
Ook in de behandeling van deze depressieve syndromen bij bejaarden zijn er bijkomende problemen die te maken hebben met de eigenheid van deze patiënten en hun
depressief ziektebeeld. De algemene principes zijn wel dezelfde, maar het is interessant om te wijzen op bepaalde behandelingswijzen die op de verouderingsfactor bij de patiënt ingesteld zijn. Soms is hospitalisatie als oplossing onvermijdelijk en zelfs duidelijk geïndiceerd.

Deze monografie gaat over een raming van de non-profit voorzieningen voor bejaarden in Vlaanderen: 1985-2000. Ze werd samengesteld in opdracht van de gemeenschapsminister van Gezin en Welzijnszorg.

De voedingstoestand van een individu bepalen is moeilijk. De klinische verschijnselen zijn met specifiek en treden laattijdig op. Bovendien dalen de bloedspiegels van verscheidene vitamines met de leeftijd en weet men niet of dit fysiologisch of pathologisch is.

Dit boekje is het eerste deel uit de reeks «Wikken en Wegen» waarin onderwerpen aan bod komen die grote, praktische en emotionele dilemma's oproepen.