Hartfalen is een belangrijk probleem. Ten eerste door de hoge prevalentie van de aandoening: 10-20% van de patiënten tussen de 70 en 80 jaar lijdt aan hartfalen.1 Ten tweede door de grote impact op de kwaliteit van leven: draaglast van symptomen, herhaaldelijke ziekenhuisopnames en verhoogd risico op overlijden.1 Ten derde door de hoge gezondheidskosten, vooral ten gevolge van frequente ziekenhuisopnames (1-2% van het Riziv-budget).

Zorg voor mensen met een chronische aandoening is niet eenmalig maar een continuüm: van mensen zo vroeg mogelijk opsporen en dus screenen en testen over de juiste diagnosestellen en periodiek opvolgen tot hun behandeling oppunt stellen om uiteindelijk hun chronische ziekte ‘goed gereguleerd’ te krijgen.

Elektronisch voorschrijven voor geneesmiddelen is sinds 1 januari 2020 verplicht, maar er zijn nog wel enkele knelpunten. Dit overzicht helpt enkele onduidelijkheden de wereld uit.

Wereldwijd is de incidentie van majeure depressie bijna verdubbeld tussen 1990 en 2017. De stijging van het aantal depressies, volgens leeftijd gestandaardiseerd, is het hoogst in België. Extra maatregelen zijn nodig om depressie terug te dringen en complicaties, waaronder suïcide, te voorkomen.

Gezien de potentiële winst en het ontbreken van negatieve gevolgen in deze studie kan men overwegen om antihypertensiva ’s avonds te laten innemen. Op theoretische basis zouden de ACE-inhibitoren en sartanen hiervoor een goede kandidaat kunnen zijn. Individuele opvolging van bloeddruk en bijwerkingen blijft uiteraard van belang.

De gemiddelde HWLE voor 50-plussers (9,42 jaar) ligt in Engeland lager dan het aantal jaren tot de gerechtigde pensioenleeftijd (65-68 jaar). Oudere, nog werkende mensen van lagere socio-economische status en in specifieke regio’s in Engeland zouden gebaat kunnen zijn met een proactieve aanpak om zowel hun gezondheid, hun werkplekomgeving alsook hun jobkansen te verbeteren en zo tot een hogere HWLE te komen.

België scoort ondermaats in de toegang tot de gezondheidszorg voor mensen met een laag inkomen. 7% geeft aan dat het gezondheidssysteem hun zorgbehoeften niet kan opvangen, tegenover het Europese gemiddelde van 3,3%. Ook al blijven deze kwetsbare groepen in ons gezondheidssysteem in de kou staan, België heeft voldoende gezondheidswerkers om de zorgnoden op te vangen.

Het WHO-rapport benadrukt de urgentie om werk te maken van een een adequate zorg voor het mentaal welbevinden van wie opgesloten wordt in een gevangenis: screening bij opname en verblijf in een menswaardige leefomgeving met voldoende ruimte voor privacy en deelname aan een zinvolle dagbesteding.

Sommige families heb ik, ondanks het hele coronagebeuren, toch nog veel gehoord of gezien. Zo ook de familie Hasmi: een fijn jong gezin waarvan de ouders afkomstig zijn uit Afghanistan. De moeder is een stevige dame die veel lacht maar helaas beperkt Nederlands spreekt. De vader is een knappe en verzorgde man die heel beleefd is en wel goed Nederlands spreekt. Ze hebben twee schatten van zoontjes.

“Eigenlijk was ik boos op jou in het begin”, zegt ze met een stralende glimlach. “Boos omdat je geen verdere onderzoeken voorstelde of andere medicatie gaf, nu versta ik dat.”