Alkoholisme is een breed verspreid probleem onder de bevolking en als dusdanig een frekwent (doch dikwijls verborgen) probleem binnen de huisartspraktijk. Een Nederlandse studie toonde aan dat in een praktijk van ongeveer 2700 patiënten er 170 mensen met ernstige alkoholmoeilijkheden worstelen. Het toenemend gebruik van alkohol door welvaart, werkloosheid en andere stressfaktoren in onze prestatiemaatschappij maakt dat we steeds vaker met de gevolgen van alkoholmisbruik gekonfronteerd zullen worden.

Wanneer emotionele problemen en psychosociale stress zich bij ’n patiënt uiten onder de vorm van fysische symptomen (vb. rugpijn, hoofdpijn, moeheid, duizeligheid, algemene malaise) spreekt men van somatisering. Voor een individu is dit één van de mogelijke antwoorden op stress-stimuli. Deze stimuli kunnen zowel extern (omgeving of sociaal) als intern (psychologisch en fysiologisch) zijn.

De griepachtige aandoeningen blijven een wispelturig en onvoorspelbaar verloop kennen. Het seizoen 1981-82 was weer anders dan de andere. Het kende een uitzonderlijk vlak verloop.

”Men during numberless generations, have endeavored to escape from their enemies or danger by headlong flight, or by violently struggling with them; and such greater exertions will cause the heart to beat rapidly, the breathing to be hurried, the chest to heave, and the nostrils to be dilated”(Charles Darwin) In het vorig artikel behandelden we, naast het vóórkomen van het H.V.S., de eerste stappen in het diagnostisch en verwijzingsproces in de huisartsenpraktijk. In dit tweede artikel gaan we vooral in op de lichamelijke en psychogene oorzaken van het H.V.S., alsmede de funktionele analyse...

Een bepaald spreekwoord zegt: ”de geneeskunde valt of staat met het stellen van een diagnose”. Tot op heden was het voor velen van ons zeer moeilijk om een exakte lokalisatie aan te geven van weke delen letsels van het bewegingsstelsel. Dr. J. Cyriax (Engels orthopeed) die in 1929 zijn loopbaan begon in Londen heeft meer dan vijftig jaar gewerkt, aan het opstellen van een aantal funktionele testen van het bewegingsapparaat.

Huisartsen en Specialisten kunnen niet zonder elkaar. Samenwerking tussen beide groepen artsen is een conditio sine qua non om tot een efficiënte zorgen verstrekking te komen. Hoe verloopt momenteel deze samenwerking? Wat is goed- wat verkeerd? Gebeurt hier rond enig onderzoek? Hoe ziet de W. V. V.H. haar taak op dit terrein?

De laatste tijd horen we niets anders dan: het is volop krisistijd; de jaren dertig komen terug; we moeten inleveren; onze koopkracht daalt enz. Er heerst een algemene malaise en als we in de toekomst blikken dan is dit niet meer zo onbezorgd en vol zelfvertrouwen als enkele jaren geleden.