Gezien de positieve ervaringen is de kans groot dat het teleconsult blijft. Maar in welke situaties is het teleconsult gepast? En hoe dit praktisch en veilig organiseren?

Geschikt voor videoconsulten zijn opvolgcontacten voor chronische aandoeningen, mededelen van laboresultaten, evaluatie van medicatiegebruik en bespreken van de evolutie van mentale gezondheid. Vooral patiënten met een angststoornis waardeerden videoconsulten, omdat voor hen een verplaatsing naar de praktijk gepaard gaat met situaties die angstgevoelens kunnen oproepen. Tijdens een videoverbinding vanaf thuis voelen ze zich meer op hun gemak.

Ondervoeding houdt verband met negatieve gezondheidsuitkomsten, zoals verlies van spiermassa (sarcopenie), een hoger risico op complicaties en infecties tijdens ziekenhuisopname, vertraagde wondgenezing, gedaalde immuniteit, een afgenomen longfunctie en uiteindelijk een verhoogde mortaliteit.

Als academica, vervolgens als politica bij Agalev/Groen en tegenwoordig opnieuw als academica en voorzitter van de Bond Beter Leefmilieu (BBL) is Vera Dua al decennialang een bevoorrechte getuige van wat er inzake milieu en klimaat reilt en zeilt in Vlaanderen, België en de wereld. In die jaren zag ze zowel positieve als minder positieve evoluties.

Door de wereldwijde COVID-19-pandemie kwam de Wereldgezondheidsorganisatie (WGO) vorig jaar vaak in het nieuws. Regionaal directeur voor Europa is sinds 1 februari 2020 de Vlaming Hans Kluge, huisarts van opleiding, maar intussen al decennialang internationaal actief.

Olga Van de Vloed en Roel Van Giel hebben als voorzitters van Domus Medica de evolutie van de huisartsgeneeskunde vanop de eerste rij meegemaakt. Welke tendensen zijn hun opgevallen en hoe onmisbaar is de huisarts in de toekomst?

Mustafa, een 7-jarige jongen met een zware autistische stoornis komt langs. Hij kan niet praten, maakt moeilijk contact, maar laat wel duidelijk merken als hij kwaad of verdrietig is.

Hoewel veel mensen, en zeker ook artsen, denken dat je een soort van 24/7 levensredder bent, is de werkelijkheid vaak een beetje anders. Toch heb ik in mijn loopbaan al zeker twee levens gered.

Huisartsen zien veel chronische patiënten: neurologische patiënten, reumapatiënten, diabetici, mensen met migraine, CVS,… Voor elke diagnose hebben we een specifieke benadering en behandeling, en ook een specifiek beeld van hoe die mensen met hún ziekte in het leven staan aan de hand van wat ze met ons bespreken.

Geestelijke doden, defecte individuen, levende ballast: vandaag is het onvoorstelbaar dat er in zulke termen over mensen wordt gesproken. Was dat tijdens het interbellum anders? Onder toezicht van hooggeplaatste nazi’s joegen artsen duizenden zieken de dood in op weg naar een ‘gezond volkslichaam’.