Dit is de vrij provocerende titel van een artikel van de Amerikaanse bio-ethicus, John Hardwig. Wat is zijn punt? Hij stelt net als iedereen vast dat door de toegenomen welvaart en de succesrijke medische zorg mensen langer leven, maar dat dit meestal betekent dat ze ook langer chronisch ziek zijn.

Tijdens een influenzapandemie krijgen huisartsen automatisch een cruciale rol toebedeeld. Het is dus een kwestie van er klaar voor te zijn.

Het laatste nummer van deze geslaagde jaargang eindigen we onder andere met de vertaling van een uitermate relevant artikel. Hierin vergelijken medewerkers van het ‘European Surveillance of Antimicrobial Consumption'-project (ESAC; www.ua.ac.be/esac) het antibioticagebruik in de ambulante praktijk van 1997 tot 2002 in 26 Europese landen en koppelen het aan resistentiegegevens van het ‘European Antimicrobial Resistance Surveillance System’ (EARSS; www.ears.rivm.nl).

Ieder jaar realiseert de redactie van Huisarts Nu een nummer over een bepaald thema. Het initiatief hiervoor gaat soms uit van de redactie, maar meestal is het een samenloop van toevalligheden die synchroon verlopen of synchroon worden gestuurd. Dit jaar is de keuze gevallen op de zorg voor de patiënt met diabetes mellitus type 2.

Tijdens het afgelopen decennium hebben de leden van de werkgroep Medische Besliskunde van de Wetenschappelijke Vereniging van Vlaamse Huisartsen (WVVH) intensief gewerkt aan de theoretische onderbouw van hun nieuwe strategie, de ‘klinische logica’. Inmiddels werd deze ook praktisch uitgetest op verschillende opleidingsniveaus: ‘basisopleiding tot arts’, ‘voortgezette opleiding tot huisarts’, ‘bijeenkomsten van stagemeesters’ en ‘nascholingen van gevestigde huisartsen’.

Aan dit goed gestoffeerde themanummer over het functioneren van LOK-groepen is maandenlang gewerkt. Wetenschappelijke bijdragen werden uitgevlooid en bijgeschaafd, we hebben gezocht naar getuigenissen van huisartsen uit de praktijk en ten slotte enkele opinieleiders de kans gegeven om hun mening te formuleren. Het geheel oogt mooi, waarvoor dank aan alle medewerkers. En toch zat ik als hoofdredacteur tijdens het hele proces met een steentje in mijn schoen.

Het was deze zomer onmogelijk heet. De heetste zomer sedert het begin van de klimatologische waarnemingen in Ukkel. Het was bovendien komkommertijd voor de media; de hitte werd gedurende weken een vast item in de berichtgeving.

We zijn in de late helft van de negentiende eeuw. Twee collega’s filosofen ruilen op een zondagnamiddag de mufheid van de bibliotheek en de auditoria voor een inspirerende wandeling op het platteland. Zij discussiëren over de uitgangspunten van een nieuwe filosofische stroming die toen net boven de doopvont werd gehouden: het empirisme.

‘Un médecin fait vivre’ stelt Ricoeur, maar in eenzelfde betoog zegt hij dat soms meer leven kan worden gecreëerd door het leven te beëindigen, dan door het te verlengen. Met deze paradox word je als huisarts keer op keer opnieuw geconfronteerd wanneer een patiënt stervende is.

Precies negen jaar terug werd een volledig nummer van ‘Huisarts Nu’ gewijd aan associaties. Gezien de belangrijke evoluties van de laatste jaren werd het hoog tijd om deze problematiek nog eens als thema de volle aandacht te geven.