Medische audit is een degelijke en meestal vrij goed aanvaarde methode voor kwaliteitsbevordering. Aan de hand van een praktisch voorbeeld, gebruikt tij­dens de WVVH-opleiding voor LOK-animatoren, worden de verschil­lende stappen uitgelegd en van commentaar voorzien. Hoewel deze methode een waardevol instrument kan zijn in het proces van kwaliteitsbevordering, zijn er een aantal knelpunten die het succes van audit in de weg staan. Zo ontbreken vooral nog ondersteunende structuren en middelen. In het volgende artikel (blz. 238) wordt langer stilgestaan bij de sterke en zwakke punten van...

Anticonceptie en zwangerschap vormen een mooi werk­terrein voor de huisarts. De keuze van het voorbehoed­middel, het opvolgen van een zwangerschap en de be­slissing tot sterilisatie kunnen allemaal deel uitmaken van de arts-­patiëntrelatie. Dat de weg hierbij niet altijd over rozen loopt, blijkt uit het verhaal van Karen. Zowel de patiënt als de arts worden soms geconfronteerd met zware dilemma's.

Hoewel drugsgebruikers nog steeds een klein deel vormen van de patiëntenpopulatie van de huisarts, veroorzaken ze toch toenemende bezorgdheid. Hoe kan de huisarts het probleem "drugs" benaderen en wat is zijn/haar plaats in de opvang van verslaafden? In samenwerking met een gespecia­liseerd centrum blijkt de huisarts goed geplaatst en getraind om de begeleiding op zich te nemen en een soort "vaderlijk discours" met de verslaafde op te bouwen.

XTC-pillen en crack zijn enkele "nieuwere" drugs die op de illegale markt verkrijgbaar zijn. Om efficiënt hulp te kun­nen bieden aan deze drugsverslaafden, is het noodzakelijk inzicht te krijgen in de werking van deze drugs en de risico's ­hieraan verbonden. Meer en meer neigt de hulpverlening en pre­ventie inzake drugs naar een "schadebeperkende aanpak". In plaats van drugsgebruikers op korte termijn volledig drugsvrij te krijgen, stelt deze aanpak meer realistische doelstellingen voorop.

Twee maanden geleden is mevrouw Jansen van een gezonde baby bevallen, een meisje van 3.200 kg.

In de huidige samenleving worden verlies en rouw vaak angst­vallig verdrongen. Om na een verlies verder te kunnen gaan met het leven is een rouwproces evenwel noodzakelijk. Bij de verwerking moet de rouwende het verlies leren aanvaarden en de pijn bewust doorleven. Gaandeweg dient hij/zij ook opnieuw een eigen leven op te bouwen waarin niet alleen de overledene een nieuwe plaats krijgt toebedeeld, maar waarin ook plaats moet zijn voor nieuwe ervaringen en relaties.

In het jubileumnummer van Huisarts Nu vorig jaar introduceerde de WVVH-Werkgroep Besliskunde een nieuwe taal en een nieuw denkkader voor medische besliskunde. Om deze begrippen daadwerkelijk te begrijpen en te kunnen toepassen, is een leerproces nodig. Het vraagt inzicht in het eigen klinisch denken, een confron­tatie met onzekerheid en verwarring en ten slotte gedragsveran­dering. De Werkgroep Besliskunde van de WVVH nam de proef op de som en confronteerde zichzelf met de nieuwe klinische logica.

De heer Peeters is 71 jaar oud, gehuwd, grootvader en actief lid van de bejaardenclub.

Nooit zal de technologie een goede anamnese kunnen vervangen, zo blijkt uit onderstaande casus. De patiënte uit dit verhaal werd al geruime tijd voor hartkloppingen behandeld tot ze in de anamnese een ogenschijnlijk onbelangrijk detail vermeldt: ze volgt al enkele jaren een dieet met veel melk en heeft geregeld darmlast. Zou er tussen deze darmlast en haar hartkloppingen een verband bestaan? Goed luisteren is de boodschap van dit genomineerd artikel voor de GlaxoWellcome-wedstrijd 1996.

Naast klachten die de huisarts routinematig kan afhande­len, doen zich vragen en problemen voor die zich in een grijs overgangsgebied tussen het biomedische en psychosociale situeren. Bij het zoeken naar diagnose en therapie hier­voor wordt de huisarts met verschillende dilemma's geconfronteerd. Pakt hij/zij het probleem biomedisch gericht, objectiverend en indi­vidualiserend aan of neigt hij/zij veeleer naar een psychosociaal, appellerend en contextualiserend patroon? Om niet in één van beide patronen te verstarren, is het noodzakelijk dat de huisarts zich blij­vend reflexief en beweeglijk...