Tot voor kort ontbraken curatieve behandelingsmogelijkheden voor dementie. Huisartsen waren daarom niet erg gemotiveerd om dementie te diagnosticeren. Bovendien is de diagnose van dementie een zeer moeilijk en complex proces. Hoe herkent de huisarts een beginnende dementie? Wat maakt hem/haar ‘alert’ voor de mogelijkheid ervan? Dit artikel biedt de huisarts praktische handvatten om een beginnend dementieproces te bevestigen of uit te sluiten.

Zelfs met de beste voornemens en de meest duidelijke afspraken zorgen kleine dingen des levens vaak voor een groeiend gevoel van onvrede in de samenwerking. Uit angst om de andere te kwesten of de samenwerking schade toe te brengen, zwijgen we en laten we de zaken op hun beloop. Dergelijke knelpunten moeten toch snel worden aangepakt, wil men de samenwerking niet in het gedrang brengen. Het regelmatig inlassen van intervisiemomenten, bij voorkeur met een externe begeleider, zorgt ervoor dat de fundamenten van de samenwerking worden versterkt.

De meeste huisartsen beseffen het nut en de voordelen van samenwerken. Maar welke randvoorwaarden zijn er nodig om van samenwerking een succes te maken? In opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid werd in 2001 een 200-tal huisartsen hierover bevraagd. Een forfaitair betalingssysteem voor de niet-prestatiegebonden taken wordt door 63,6 % van hen als essentieel geacht om goed te kunnen samenwerken. Ook logistieke ondersteuning, degelijke infrastructuur, geregeld overleg, goede taakafspraken, gemeenschappelijke visie en doelstellingen rond huisartsengeneeskunde en praktijkvoering en ten...

Steeds meer huisartsen opteren om samen te werken met collega’s. Die beslissing wordt bepaald door een heleboel factoren. Dit betekent ook dat een alsmaar groter deel van de beroepsgroep in een nieuwe werksituatie terechtkomt. Het is van belang dat samenwerkende huisartsen hun manier van 'samen-werken' regelmatig onder de loep nemen en eventueel bijsturen. Dit artikel beschrijft een praktisch leerinstrument dat huisartsen kan helpen bij de evaluatie van de manier waarop zij onderling met elkaar werken.

De Huisartsengroep Fruithof werd in 1976 opgericht door twee huisartsen met een drukke solopraktijk (van vijftien jaar), met in hun kielzog drie jonge collega’s. De motivatie van de vijf vennoten om binnen een groepsstructuur samen te werken was erg verschillend, maar vormde bij de start geen belangrijk onderwerp van overleg of selectie. De Huisartsengroep Fruithof werkte van meet af aan in een aangepast gebouw dat gehuurd werd volgens de bepalingen van een handelspand. Als juridische structuur werd geopteerd voor een ‘feitelijke vereniging’.

Multiprofessionaliteit wordt in de toekomst één van de belangrijkste aspecten in de gezondheidszorg. In complexe patiëntsituaties, zoals in de thuiszorg, kan multiprofessioneel overleg immers oplossingen bieden. Multiprofessionaliteit betekent ook complementariteit in de hulpverlening. Om een zorg te verlenen die beter is afgestemd op alle noden van de patiënt, is dit een belangrijke voorwaarde. Vaak klagen patiënten over de zorgverlening. De verschillende in het proces betrokken beroepsgroepen spreken onvoldoende elkaars taal, waardoor de patiënt een gebrek aan continuïteit ervaart.

Lint is een dorp bij Antwerpen met 8 000 inwoners dat vier aparte huisartsenpraktijken telt: één duo- en drie solopraktijken. De onderlinge verstandhouding tussen deze huisartsen was al jaren bijzonder goed. Zij waagden de stap naar samenwerking. Sinds anderhalf jaar komen zij één keer per maand samen om de individuele praktijkvoering beter op mekaar af te stemmen. Dit resulteerde in een aantal tastbare afspraken.

In Gent bestaat een lange traditie van samenwerking tussen huisartsen onderling en met andere disciplines. Sinds juli 2000 kwam er een nieuwe praktijk bij: 'Nieuw Gent'. Een project met een unieke ontstaansgeschiedenis en met een aantal specifieke opdrachten.

Met enkele collega’s uit Anderlecht vroegen we ons vier jaar geleden af of de tijd niet rijp was voor een grote, centraal gelegen groepspraktijk. De eerste aanzet naar HELIX werd gemaakt. Hierbij werd gedacht aan een groot centrum naar Brits model waar huisartsen, verpleegkundigen, kinesitherapeuten, psychologen de spil zouden vormen van een eerstelijnscentrum.

Beslissen om de stap naar samenwerking te zetten is één ding, maar hoe begin je er nu aan? Dit tienstappenplan is het resultaat van groepsgesprekken, enquêtes, opleidingen en vroeger onderzoek over samenwerking en vormt een praktisch instrument voor de huisarts die wil samenwerken. Naast de beschrijving van de verschillende te volgen procedures, geeft dit stappenplan ook tips voor een betere realisatie van de doelstellingen.