In Europa wordt griepvaccinatie aanbevolen aan ouderen boven de 65 jaar en groepen met een verhoogd risico. Meestal dient de huisarts het vaccin toe. Tussen de verschillende Europese landen, waaronder Nederland en België, blijkt een grote variatie te bestaan in vaccinatiegraad. In 2000 onderzochten de auteurs de impact van Nederlandse en Belgische vaccinatiestrategieën in één groepspraktijk aan de Belgisch-Nederlandse grens. Zij observeerden belangrijke verschillen in het vaccinatiegedrag van beide gemeenschappen.

Naar aanleiding van het onderzoeksproject ‘Kinderen in Ziekenhuizen’ (zie blz. 137) peilde dit kleinschalig onderzoek naar de kwaliteit van de samenwerking tussen huisartsen en kinderartsen in Oost-Brabant. Hoewel deze in het algemeen niet echt slecht te noemen is, zijn er toch enkele hete hangijzers: gebrekkige communicatie (laattijdige verslaggeving, te weinig telefonisch contact), aanwezigheid van een structurele concurrentiesituatie, late doorverwijzing naar de kinderarts, geringe terugverwijzing naar de huisarts,…. Een structurele aanpak zou de bestaande samenwerking kunnen verbeteren. De...

Verschillende medische disciplines vissen vaak in dezelfde vijver. Dat kan wel eens tot spanningen leiden. Voor de pediatrie is dat niet anders. In België wordt zowat 75 % van de consultaties en huisbezoeken bij kinderen tot zestien jaar verstrekt door de huisarts. Daarnaast starten afgestudeerde kinderartsen liever met een privé-praktijk, omwille van de zware werkomstandigheden en de ondermaatse honorering in het ziekenhuis. Dit artikel analyseert op basis van RIZIV- en ziekenfondsgegevens het huidige spanningsveld en breekt een lans voor de herwaardering van de pediatrische...

We staan er niet meer bij stil, maar hoe ‘denken’ artsen als ze een patiënt zien met een bepaalde klacht? Wat gebeurt er eigenlijk in hun brein? Waarom kan een diagnosestelling de mist ingaan? En hoe kan een diagnostisch landschap helpen? Dit artikel beschrijft hoe artsen vanuit een centraal aandachtspunt of niet-pluisklacht een diagnostisch landschap kunnen uitekenen en hoe ze bepaalde valkuilen uit de weg kunnen gaan.

Waarom de klinische logica? Welke behoefte vult deze nieuwe discipline in voor de huisarts? Deze inleiding op de reeks legt de nadruk op het complexe proces van de diagnosestelling en verduidelijkt de plaats van de klinische logica hierin.

Huisartsen moeten al te vaak een beroep doen op onderzoek uit de tweede lijn om de diagnose en behandeling van eenvoudige pathologieën te motiveren. Dit geldt ook voor cystitis. Doctorandus Thierry Christiaens onderzocht de lacunes voor het beleid van cystitis in de eerste lijn. De resultaten ervan kunnen we lezen in zijn proefschrift. Dit wordt hier becommentarieerd door Paul Van Royen, professor huisartsgeneeskunde aan het Centrum voor Huisartsgeneeskunde van de Universiteit Antwerpen.

In januari jl. kreeg Jef De Loof het erelidmaatschap van de vereniging aangeboden. Met de publicatie van dit kort verslag wil ook de redactie van ‘Huisarts Nu’ haar oud-hoofdredacteur huldigen. Samen met Remy Maes gaf Jef De Loof buiten elke academische omkadering om, het wetenschappelijk onderzoek in de huisartsenpraktijk en ook in de huisartsengeneeskunde in Vlaanderen voor het eerst gestalte. Gedurende vijftig jaar registreerde hij op een buitengewoon actieve manier allerhande fenomenen in de eigen praktijk. Dit beschrijvend onderzoek geeft de verschuivende trends aan binnen de...

Onze reeks inspireerde dr. Jean Colin tot het schrijven van een PICO over het effect van Realiteitsoriënteringstherapie (ROT) op cognitieve functie en gedrag bij een matig tot ernstig dementerende patiënt. Dr. Samuel Coenen, redactielid van Huisarts Nu, gaf er een herkenbare structuur aan.

In dit vijfde artikel van onze PICO-reeks belichten de auteurs de systematische review. Hoe komt zo’n systematische review tot stand, aan welke criteria moet deze voldoen en hoe kunnen we de kwaliteit ervan beoordelen? De auteurs evalueren bij wijze van voorbeeld één specifieke systematische review waarin ze een afdoend antwoord trachten te vinden op de vraag of oraal sumatriptan 25 mg even effectief is als 100 mg bij migraine.

Aanbevelingen voor goede medische praktijk zijn richtinggevend als ondersteuning en houvast bij het nemen van diagnostische of therapeutische beslissingen in de huisartsengeneeskunde. Zij vatten voor de huisarts samen wat voor de gemiddelde patiënt wetenschappelijk gezien het beste beleid is. Daarnaast is er de agenda van de patiënt, die een gelijkwaardige partner is bij het nemen van beslissingen. Daarom moet door een heldere communicatie de vraag van de patiënt voor de huisarts duidelijk zijn en moet de huisarts de patiënt voldoende informeren over alle aspecten van de verschillende...