“Inleiding bloedziekten” is “in de eerste plaats voor de student geneeskunde bedoeld en biedt tevens een oriëntatie voor iedere arts ... De schrijvers hebben zich daarom uitdrukkelijk beperkt tot die hoofdlijnen van de hematologie die een direkte bijdrage kunnen leveren tot het beslissen en handelen van de praktizerende arts”. In hoeverre slaagt de uitgave hierin?

“Normaliteit is het vermogen om u aan te passen aan de werkelijkheid van het leven, hoe hard, hoe wreed die werkelijkheid ook mag zijn", schreef ooit een Amerikaans psychiater.

Van Himmler wordt verteld dat Hippocrates zijn bedlectuur was. De nazi-man leerde er namelijk op zijn manier heel veel van: dit land is ziek, het volk is niet in staat zichzelf te leiden, er moet “chirurgisch” ingegrepen worden: de gangreneuse leden dienen verwijderd...”

Deze inaugurale les waarbij de auteur de leerstoel voor biologische psychiatrie te Nijmegen aanvaardt, behandelt de mogelijke verslaving aan benzodiazepines.

Wanneer Jung in 1909 Freud vergezelt op een reis naar de Verenigde Staten, krijgt hij de volgende droom: hij bevindt zich in een huis op de bovenste verdieping in een woonkamer met fraaie meubelen.

Dit boekje belicht het belang van de klinische biochemie in het gebied van de erfelijke stofwisselingsziekten.

In dit boekje wordt de anatomopathologie belicht vanuit het verleden, haar plaats vandaag en haar ontwikkelingen naar de toekomst toe.

“Er bestaat geen medicijn tegen oud en eenzaam zijn ", zingt Herman van Veen. Erich Kastner kent nog een aantal kwalen waartegen geen kruid gewassen is: jaloezie, levensmoeheid, huwelijksontrouw, armoede, “gevoelsanemie”, ergernis, vervreemding van de natuur enzovoort.

Een gevoel van machteloosheid dreigt altijd als je als arts met psycho-somatische klachten wordt geconfronteerd. Die klachten passen immers dikwijls niet in de vertrouwde diagnostische kaders. Het migrant-zijn van de patiënt maakt het daarbij met eenvoudiger. Tussen de patiënt en de arts bestaan grondige verschillen, niet enkel in taal maar ook cultureel en sociaal. Dit artikel is een verslag van een kwaliteitscirkel waaraan hulpverleners en Turkse vrouwen deelnamen. Gepoogd wordt doorheen het veelvoud van gesprekken een rode draad te vinden. Tenslotte worden ook enkele bedenkingen naar het...

Als de huisarts zijn patiënt ontmoet, ontstaat altijd op één of andere manier een gesprek: een gesprek tussen arts en patiënt, een gesprek op niet verbaal niveau, maar ook een gesprek tussen arts en wetenschap en tussen arts en maatschappij... Het is een primaire gegevenheid: zonder de woorden is er geen diagnose en geen therapie.