Treffend bij dementie is hoe deze aandoening iemands persoonlijkheid langzaamaan wegveegt. De mens die we gekend hebben, verdwijnt, hoewel die op lucide momenten wel eens durft terug te komen. Maar uiteindelijk raakt iemand met dementie afgesloten van de buitenwereld: tijd en ruimte worden onbevattelijk, het eigen lichaam wordt als een ding en naasten worden vreemden.

Op weg naar de diagnose van migraine vormt de ID-migrainetest een goede aanzet: “Had u in de afgelopen maanden een van de volgende symptomen bij hoofdpijn: misselijk – fotofobie – belet activiteiten gedurende minstens één dag?” Een positief antwoord bij twee van de drie vragen heeft al een grote kans dat het migraine betreft.

‘W aarom niets doen zo lastig is’ is de titel van een stukje uit Huisarts en Wetenschap. Het artikel gaat over ons omgaan met psychische klachten: hoewel er een grote rijkdom aan mogelijkheden schuilt in het gewoonweg actief luisteren en het niet direct classificeren van iemands klachten, wordt er te veel doorverwezen voor diagnostiek.

Kan kansarmoede een voldoende voorwaarde vormen voor een depressie? Die vraag bekruipt me wanneer de adviserend arts van de mutualiteit me vraagt om de reden van een langdurig ziekteverlof toe te lichten, gedocumenteerd met specialistische verslagen.

Eenzaamheid ontstaat door schaarse contacten, zich niet verbonden voelen of door het missen van een hechte emotionele band. Het is een subjectieve ervaring terwijl sociale isolatie, het hebben van weinig of geen sociale relaties, objectief vastgesteld kan worden. Beide komen niet noodzakelijk samen voor.

Cholesterolwaarden laten bepalen om een beeld te bekomen van iemands’ cardiovasculair risico hoort tot onze dagelijkse bezigheden. De waarde van LDL-cholesterol kan dan een aanzet vormen tot het voorschrijven van een statine, conform de geldende richtlijnen, zoals die van de European Society of Cardiology (ESC).